Terugblik 2022.
Beste mensen,
Wat waren we blij dat we 2022 konden starten zonder groot gevaar voor Corona besmetting. Wij zouden onze werkzaamheden weer op een normale manier uit kunnen voeren naar Roemenië en weer gezinnen bezoeken. De eerste rit zou nog wat aftastend zijn, maar om kort te gaan, het leek een mooi jaar te worden, totdat eind februari Poetin besluit om Oekraïne de oorlog te verklaren. Op dat moment verandert de gehele wereld en moeten we constateren dat we deze ontspoorde figuur zonder te vechten niet kunnen stoppen. Tienduizenden doden door gevechten tussen de legers onderling en vele slachtoffers onder de burgerbevolking. Zelfs nu de winter is aangebroken schroomt Poetin niet om alles te vernielen dat te maken heeft met energie, water en voedsel om zoveel mogelijk burger slachtoffers te maken, zodat Oekraïne zich over gaat geven.
Al in de eerste weken van de oorlog kwam er bij onze stichting een verzoek binnen of we misschien medische materialen hadden die we konden schenken aan het ziekenhuis in Lviv. En alle kleine beetjes helpen. Wij hadden ongeveer 50 dozen klaar staan en deze zijn door een Oekraïense jonge chauffeur gehaald met een klein vrachtautootje. Zijn auto was nog niet vol en deze hebben we verder afgeladen met kleding. Hij moest bij thuiskomst zich melden bij het leger en was vastbesloten dit te doen. Later is er nog een Nederlandse auto met kleding bij ons geladen voor Oekraïne. De kledinghulp naar de grensplaatsen in Polen was zo groot dat daar al snel een stop op kwam. Op een nog latere aanvraag voor kleding, toen er al een overvloed aan kleding ontstond, was ons besluit om hier niet meer naar toe te sturen. In de hectiek tijdens die dagen ben je snel bereid om alles te doen om deze mensen te helpen, maar dit zou ten koste gaan voor ons oorspronkelijke werk, onze hulp aan Roemenië en dat paste niet bij onze stichting.
Onze geplande rit eind maart was wel speciaal en niemand had vooraf kunnen denken dat wij op dat moment ook hulp gingen bieden aan Oekraïne. Matrassen voor de revalidatie kliniek in Laslea gingen daar de volgende dag al weer op transport naar een kliniek in Odessa; volgens de directeur waren ze op dat moment meer nodig dan in Roemenië.
Marien Kroon, die op dat moment pendelde met voedsel tussen Floresti en de Oekraïense grens, zag vele vluchtelingen het land binnenkomen en voor hem hadden we ook nog veel matrassen, dekbedden en lakens. Wij zijn blij dat we als stichting GFD, op deze manier toch een bijdrage hebben kunnen leveren zonder onze hulp aan Roemenië tekort te doen.
In juni is er alleen begeleiding naar Roemenië geweest en hebben Annamaria en Zoltan Szekely de voedselpakketten bezorgd. Omdat het begeleidende team de enveloppen en de medicijnen bij zich hadden, was het soms puzzelen wie wat en wanneer mee zou kunnen nemen. Toch is alles perfect gegaan en hebben we geen berichten gehad over vermiste pakketten of geldenveloppen. Deze reis hadden we ook de eerste gesprekken met gezinnen waarover vragen waren. Communicatie en briefwisseling tussen gezinnen en sponsor in Nederland is vaak een probleem. Een voorbeeld is dat een gezin zegt dat ze na elk ontvangen pakket een brief schrijven en deze in de plaatselijke bus deponeren en dat deze dan toch niet aankomt. Hierdoor ontstaan soms vragen bij de sponsors in Nederland, maar geen bedankje ontvangen is heel vaak geen onwil maar overmacht. Velen doen hun best maar zouden verder moeten reizen om de brief te posten, maar vaak is dat geld er niet of is er geen geld voor de postzegels. Een ander probleem is dat velen een brief moeten laten schrijven omdat zij niet zelf kunnen lezen of schrijven.
Bij een bezoek aan een jong gezin in Bazna, waarvan de vader invalide is, stellen we de vraag wat ze echt nodig hebben. Een overbodige vraag als je de woonomgeving en het huis (krot) ziet. Zij zouden graag geld hebben voor een betere woning. Wij constateren dat op dit moment de armoede steeds maar groter wordt, mede door de oorlog in Oekraïne. Voedselprijzen, benzine en gas wordt voor velen onbetaalbaar en dus nu maar hopen op een zachte winter, al zal ook een zachte winter zwaar worden.
De september rit verliep met de vrachtauto vlekkeloos. De begeleiding kreeg op de heenreis panne en moest vanaf Würzburg terug voor een andere auto. Vanuit Nederland werd een auto naar Leverkusen gereden en kon het team opnieuw afreizen. Dit had op hun reis wel gevolgen omdat ze hierdoor een dag misten en dus weinig gezinnen konden bezoeken.
Voor november stond een “papieren inzameling” gepland, dus alleen voedselpakketten en enveloppen. Hier zit vooral voor onze penningmeester en transportcoördinator veel werk aan en is niet zonder risico. Het risico zit hem niet in het financiële, maar in het feit dat er een pakket verstuurd moet worden waarop geen grip is wanneer het daar aankomt. Deze keer ging het erg snel en is onze doelstelling om alles ruim voor de kerst af te handelen werd ruim gehaald en hiervoor willen we Marien Kroon en Annamaria en Zoltan Szekely bedanken voor deze geslaagde actie. Dat niet iedereen op dezelfde dag zijn of haar pakket kon halen spreekt voor zich, maar eind 2e week december had iedereen een envelop en/of pakket. Alleen de pakketten met CO hebben vertraging gehad, ons contact in Codlea kon zijn grote route niet rijden omdat zijn vrouw ernstig ziek is en hij op dat moment niet van huis kon.
Gezondheid is erg belangrijk en is normaal als je zelf in goede gezondheid leeft, toch kregen we ook dit jaar weer berichten van vrijwilligers in Nederland en Roemenië die te maken kregen met ernstige ziekte of overlijden. Als bestuur willen wij allen die ziek zijn sterkte toewensen in de vaak zware periode naar hopelijk herstel. Verder denken we aan iedereen die te maken hebben gehad met afscheid in familie, vrienden- of kennissenkring. Het bestuur wenst jullie alle sterkte om dit verlies te dragen.
Dan is er nog een woord van dank voor alle vrijwilligers die werkzaam zijn voor onze stichting, dank zij uw inbreng en acties, tezamen met alle sponsoren, is het nog steeds mogelijk dat wij hulp kunnen bieden aan onze vrienden in Roemenië. Zij lijken onze hulp nu meer nodig te hebben dan voor de Coronatijd en wij blijven hopen dat wereldleiders in gaan zien dat oorlog totaal nutteloos is en dat iedereen recht heeft op een menswaardig bestaan, in een thuisland dat niet wordt geannexeerd door een ander land met een dictatoriaal bewind.
Wij blijven onze hoop uitspreken op een beter nieuwjaar.
Als bestuur wensen wij u allemaal,
Prettige Kerstdagen
en een
Gelukkig en gezond 2023